dagje berending

Dagje Berending

Daar de zon toch feller is dan we dachten en ondanks factor 20 ik mijn buik en benen verbrand heb besluiten we een dag Berending in te lassen. Even geen strand.

Eerst inkopen doen 125 pakjes jus en 125 pakjes met biscuits voor de kleuters. Aangekomen in Berdending bezoeken we als eerst uiteraard `onze` daycare en nursery school. Het is minder druk want 3 klassen zijn verhuist naar de nieuwe lager school verderop. Maar iedereen zit nu ipv buiten weer in de klassen zoals bedoelt. Klas voor klas bezoeken we de kleuters , delen in de pauze het lekkers uit en we dansen en we zingen spontaan nog wat.

Maken kennis en praten wat met een nieuw schoolhoofd Lamin die verantwoordelijk is voor de kleuter en lagere school. Ook geven we aan als er iets nodig is laat het ons weten en we wisselen gegevens uit. Boyang is nu op de nw school en we missen zijn enthousiasme wel hoor. Oja wim en alie post afgegeven.

Ook horen we dat er afgelopen nacht ingebroken is in de door ons destijds geopende Pallum shop tegenover de school. Politie hadden we algezien en het waarom is ons nu duidelijk. Men moet aangifte doen van wat er verdwenen is geld en goederen. Dus Pallum leden verlaten school.

Leuk is hier altijd het welkom van de locale bevolking hier in het dorp. Dat maakt het ook dat we hier altijd blijven komen haha. . Bij ons nieuwe sponsor tiener Musa treffen we niemand thuis hij is met de doven kinderen mee naar school in Brikama . Jammer want we hadden nog wat spullen om af te geven oa een paar spikes. Next time dan maar.

Op naar de vrouwen tuin en jawel hoor de oude en nw bassins worden nog steeds gebruikt en gevuld water met het door ons aangelegde solar-watersysteem. Top . Hadden idee in december dat dit niet meer zo zou zijn maar dat is dus gelukkig niet zo.

We besluiten verder te gaan naar Malang te gaan om te kijken of hij zijn bril draagt en zo ja of hij beter ziet. We horen hem onderweg al roepen en jawel we zien hem met bril Bij een test blijkt dat hij beter ziet en we merken dan ook dat hij wel letters kan lezen maar geen woorden. Tja op school is hij door zijn slechte zicht dus nooit verder gekomen. Maar dat hij met zijn bril min 14 beter ziet is duidelijk en hij behandelt hem ook netjes. Mede ook door de sponsoring van van Ringh optiek uit Veendam heeft hij er 2 tot zijn beschikking en kan dus even vooruit. Volgende keer laten we opnw zijn ogen testen in banjul.

We brengen ook nog een bezoekje aan het healthcentrum waar sinds kort Danny een Ned . verpleegkundige de boel draaiende houdt. Gelukkig bezoeken steeds meer mensen de kliniek weer. Met Ansu van Pallum al afgesproken dat zowel op school als op de deliverywing en dokterswoning ons logo opnw geschilderd wordt want na 5 jaar ziet dat zeker op het HC er niet netjes meer uit. Mooie taak voor Sainey om dat te regelen tijdens onze afwezigheid.

We gaan lunchen in Sanyang en daarna markt Brikama , kopen daar wat thee en ook wat andere dingen. Horen ook youbab eb silseling dus tijdens onze loop over de locale markt wordt er over ons gesproken. Wat me ook verbaaasd is dat bijna niemand kan rekenen en ze in goed vertrouwen het geld aan nemen van de verkoop.1 zakje lukt maar bij 15 zakjes keer 5 dls wordt het moeilijk.

Terug weg gaan we via serrekunda waar we nog een poging doen om een 1 pers opklap bed te kopen. Hij vraagt te veel in 1^e instantie ( laten het lopen voor omgerekend 7,50 euro) . Daar hij ook wat Ned spreekt zegt Fred jij denkt alleen aan geld en je kun wel zien dat je te veel in Ned geweest bent. We draaien ons een beetje gepikeerd om en besluiten geen aankoop te doen als hij voet bij stuk houdt . 2 dagen later het toch opgehaald - Ned verkeerde zuinigheid want het was achteraf spot goedkoop haha.

Verder gaat het er hier heel rustig aan toe, ook al veel spullen gekocht voor de markt 20 mei in Oude schans . Onze auto rijdt met een defecte uitlaat en we merken steeds meer dat ons bakkie nu toch wel ouder en ouder wordt bijna 400.000 km op de teller en steeds meer slechte plekken mbt carrosserie. Ach hij rijdt nog. En de stichting heeft t geld ook niet voor een nieuwe.

Dat was t weer voor even, hier nu vreselijk warm geen wind en er zit heel veel zand in de lucht. Maar weklagen niet want we begrijpen in Ned. is het herfstachtig? Veel zand betekend echt een pr mm ligt er op de grond ( net als sneeuw) alleen nu woestijn zand uit Mauretanie en geloof me het si bloedheet...

meer fotos zie album

kubuneh - dag met hele grote verschillen van vreugde en verdriet.

Na wat stranddagen zijn we dinsdag volgeladen naar Kubuneh gegaan.

Bij de kliniek is het al druk , ik kijk mee en Fred gaat de store schoonmaken, opruimen en dozen sorteren. Helaas zijn er spullen door 3^e gebracht waarmee men niets kan en ook waarvan de houdbaarheidsdatum verlopen is.

In de kliniek het gebruikelijke ritueel, oude vrouw opgenomen met malaria, veel vieze wonden en schimmelgevallen. We zien ook wat bekende gezichten en als je weet dat ze ooit een zware botinfectie hadden en nu aardig op de been dan voelt dat goed.

We aan het team de 150 blikken melkpoeder - pap , 50.000 paracetamol tabletten l - 100 stuks medische zeep - handschoenen etc hebben gegeven.

De babyvoeding die we doneren is oa. voor baby Douwda ( 6mnd destijds en nog geen 3 kg , hij zou met oma langs komen maar omdat ze niet komt halen we haar op. Op de compound zien we een traditionele Fula familie en omdat oma op pad is moeten we even wachten. Geen probleem ik vermaak me wel en schiet wat mooie plaatjes.

Oma gaat mee en we leggen haar uit dat de stichting Douwda gaat helpen met babyvoeding ze is als een kind zo blij. Douwda krijgt zijn check in het HC en weegt inmiddels al 5 kg. Heeft wel door de ondervoeding ringworm en schimmelinfectie. Maar door de hulp heeft deze baby een kans.

We geven oma ook babykleding en leuke is er zit een Ned polo bij. Direct na de check wordt dat shirt aangedaan en we schieten jawel weer wat plaatjes.

Na wat spoedgevallen is het al erg laat en we komen te laat voo

Na deze lunch gaan we nog 3 families bezoeken , het eerste bezoek zal lang in mijn geheugen gegrift staan.

Mariama heeft aids, ze is 38 jaar en weegt naar schatting nog maar 25 kg. Ze wordt thuis verzorgd maar het is voor mij onmenselijk., Ze ligt te wachten op haar dood. Liggend op de grond op en stukje schuimrubber van ik schat 4 cm dik. Een kamertje zonder verder iets en snik heet. Haar jammerende stemgeluid en de uitstekende botten. Een vrouw die er 50 jaar ouder uitziet dan haar moeder , die bijna blind is en pijn heeft over haar hele lichaam. De rijst die ze eet geeft haar nog diaree en ik kan nog wel even doorgaan. Als we wachten op haar moeder doen we dat buiten en de tranen lopen over mijn wangen. Waarom?????? In Gambia zijn er geen huizen voor deze mensen in dit stadium vraag ik me af of de familie weet dat ze aids heeft want het woord mag absoluut niet genoemd worden. Ja ik voel me machteloos bah......Ohhhh wat hebben wij het in Nederland toch weer goed voor elkaar. Gabriella kijkt of ze met sterke medicatie eea wat aangenamer voor Mariama kan maken. We laten hier 50 kg rijst achter en een voedselpakket en geven ook nog wat geld om dat eten te kopen wat Mariama nog wel graag lust. Aardappels en sardientjes . Hoop dat ze snel uit haar lijden verlost wordt.

Goed nog 2 gezinnen te gaan, Senabou die we sinds december helpen. Ze is niet thuis maar we vinden haar elders (destijds 32 kg en loopt met rollater) Ze is blij en wie zien een duidelijk verschil - haar gewicht is beter en ja we zien een glimlach op haar gezicht. Ze loopt zelfs zonder rollater Minder zorgen en elke dag eten geeft je kracht en dat zien we duidelijk. Vol trots moeten we het bed van Amie zien ( wim en Alie hadden de laatste keer een matras gebracht) . we kletsen wat laten kleding achter voor de kinderen en ook een voedselpakket inclusief 50 kg rijst.

Laatste stop is Pabbie Hier ook voedselpakket en 50 kg rijst achtergelaten. Kletsen nog wat en jawel Pabbie zit weer in zijn stoel. Hij krijgt een knuffelbeer en hij pakt hem zelfs met zijn handje. Wouw.

Het is al schemerig en we gaan over de rode zand wegen waar de kinderen druk cashewnoten plukken met een voldaan gevoel terug naar Brufut waar zittend in het donker met een kaarsje nog wat dingen regelen voor de fam Jallow.

Iedereen die geld gedoneerd heeft voor oa de babyvoeding heel erg bedankt want zonder jullie hulp kunnen ook wij dit werk niet doen

voor meer foto's zie album!!

bezoek fam jallow - brufut

Fam jallow (container fam) bezocht, we hadden omdat we van Brussel vlogen het geluk dat we per persoon 43 kg mee mochten nemen. Veel 2^e hands kleding mee en spullen voor HC. Scheelt toch weer 2 of 3 dozen opsturen.

Vooraf wat zakjes gemaakt met babykleding en kleding voor de sponsor families de rest gaat naar fam jallow waar we in dec. begonnen zijn met een proef. Destijds kregen ze als een vorm van microkrediet 10-15 dozen 2^e hands kleding. Dit mocht men verkopen maar een nw doos later die wij versturen kost 300 dls 7,50 euro. Dit zijn de kosten van Nederland naar Gambia. Dat geld moesten ze reserveren voor nw dozen. Tenslotte willen we selfsupport!

Jamie de moeder gaf haar dochter Ousman opdracht naar haar huisje te gaan en jawel vol trots verschenen er 3 stortingsbewijzen van in totaal 11.000 dlks ( 275 euro) ze had nog geld 3000 dls in huis en ook al 3 maanden fish money ervan gebruikt. ( geld om te eten) . Wat ben ik trots en blij op deze mensen ( gaf ze een dikke kus op hun wang) en iedereen blij . Het werkt!!!!!!

Moeder met handicap hoeft haar hand niet meer op te houden en je ziet ook echt in haar gezicht dat de zorgen van geen geld en geen eten weg zijn. Nu we weten dat het werkt halen we nog 9 dozen uit de container, en zonder te vragen komt de 2700 dls ( 9x 300 dls) te voorschuin. De 20 kilo kleding die ik meegenomen had hoeven ze uiteraard niet te betalen. Dit keer veel kinderkleding en dat loopt het best net als bh's.

De volgende ochtend spreken we af, ik help ze met kleding sorteren en maak een whiteboard met Jamies secondhands clothes en we gaan opnw verkopen. Fred zal hardlopend gaan van Kotu naar Brufut en kreeg veel support van de Gambianen dat hij blijkbaar iets geweldigs deed.

Ik koop onderweg cement en verf. Van de 2700 dls want de dozen waren al verstuurd en dus krijgen ze zo wat extra's van hun eigen geld.

Sheriff de zoon was al bezig met uitgraven van een fundering voor hun huisje toen ik kwam. Vandaag gaan we een trapje maken voor het huis. Ma loopt met een stuk hout en de hoogte vd afstap is belachelijk. Dus werk aan de winkel. Ik had dus ook verf meegenomen zodat ze binnen kunnen schilderen. Nadat het trapje met blokken en cement klaar was ging hij met buurjongen lamin aan de slag schoonmaak brrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr als de potten en de pannen van de vloer gaan zie je heeeeeeeeeeeeeeeeeeel veeeeeeeeeeeeeeeeeeel insecten dit kan niet daar waar je kookattributen staan. Oké dat moet anders. We hebben cement over en dus gaan we een betonvloertje storten. Morgen maar schilderen en schoonmaken

Als de cement droogt ga ik met sheriff op pad. Als jongen van 20 slaapt hij al zijn hele leven op de grond op een stukje schuimrubber van 3 cm max. Mmmm we besluiten een bed te gaan kopen omdat hij al t werk doet en dit ook verleden tijd moet zijn. . Ja ik betaal eea nog steeds van de 2700 dls . Grappig detail. Fred blijft achter en ik ga rijden eh zie hem kijken, you can drive??? Ja en later zegt hij ook you drive well hihi.

Goed op pad beginnen in Brufut en brusubi. Gezien de kleine ruimte gaat de voorkeur naar een 1 pers frame maar na 4 dorpen bezocht te hebben ga ik naar dorp/stad 5 crossen door serrekunda met heel veel mensen op straat en rijden stapvoets.

In Lamtoro heb ik al diverse bedden gekocht en de prijs is altijd fair. Ook nu na veel handel en wandel en het zogenaamd wegrijden en elders kopen, komen we tot een deal. Ik betaal voor een 2 pers bed inclusief matras en 2 kussen 2300 dls. Was 40 min rijden maar goed dan heb je ook wat.

Sheriff lacht om mijn handelswijzen en zegt you know Gambia better than me. Hij weet dat je nu dus hoe je goed moet onderhandelen en dat de verkoper veel zegt maar eigenlijk daarmee bedoelt de prijs kan nog omlaag. ja zegt hij later in de auto tegen mij de verkoper had gezegd dat ik een verry inteligant woman was haha die heb ik maar weer binnen.

Terug in Brufut zie ik dat de dames al aan het verkopen waren maar het liep nog niet. Ik maak bij de local shop 2 a4tje die verwijzen naar de fam jallow secondhands clothes 100 m. verderop het zandpad in. Jawel het werkt, ik hoor later dat ze diezelfde middag nog 1700 dls verkocht hadden ( dat is bijna een maand salaris voor een Gambiaan.

Wij gaan weg en vertel ze dat we ze om 20.00 uur ophalen. Gaan met fam jallow vanavond pizza eten in toeristengebied dit om hun succes te vieren en ook omdat ze hard werken en nooit zeuren om wat maar ook. Op hun zondags haalt Fred ze op en ze genieten. Sheriif houdt van Pizza en hij krijgt een fam pizza en kijkt zijn ogen uit. Gelukkig hier take away. De avond wordt feestelijk afgesloten met een ijsje. Vooral Awa het weeskind van de familie geniet ze is 4 jr.

Je ziet dat helpen heel simpel kan met 2^e hands kleding geef je mensen hun zelfrespect terug. Maar we kunnen dit niet als we geen kleding hebben dus heeft u thuis goede 2 e hands kleding en vooral ook kinderkleding laat het ons weten aub. Wij willend it met meer families gaan doen nl.

Resultaat verven volgt ergens vd week wij zo naar strand en na veel dagen wind is het nu bloed heet en moeten we oppassen geen kreeft te worden.

wij zijn weer in gambia

Hallo allemaal,

Voor velen onverwacht maar toch een bericht vanuit Gambia waar we sinds een paar dagen zijn.
Niet iedere dag een super uitgebreid verhaal maar een brede samenvatting van wat dingen die we voor de stichting doen en waarvan wij denken dat het belangrijk is.

Maar ik begin nog even met 14 en 15 april , toen stond KHG voor het eerst met spullen uit Gambia op een fair. Met hulp van Fanny en Annette hadden we de week ervoor al thee ingepakt en wonjo. Naast de thee en wonjo verkochten we veel sieraden en strandtassen en houtsnijwerk. Een groot succes want in 2 dagen tijd hadden we een bruto opbrengst van ruim 500 euro. Tuingoed Foltz Meeden nog bedankt voor de uitnodiging.

Dat zelfde weekeinde kregen we een uitnodiging voor 20 mei een markt in Oude Schans we zijn nu in Gambia dus ook flink aan het inkopen en omdat we vanaf Brussel zijn vertrokken is het mee terug nemen van kilo's geen probleem. Inmiddels al heel wat sieraden , tassen, houtsnijwerk van Pa en ook 10 kg wonjo gekocht maar we gaan voor meer.

Samen met Fred hele middag over markt in Serrekunda en de zijstraten struinen. Maar ook al zien we geen andere toubabs (blanken' we lopen er niet anoniem want we komen fatou van Healthcentrum Berending tegen en nog veel meer mensen he you don't remember me?Leuk leuk en nooit geweten dat de markt zo groot was. Echt je koopt er van alles er was zelfs een straat met alleen maar shops waar je gebruikte plastic flessen, potjes rijstzakken et c koopt. Goede recycling en geloof me t was er druk. Maar ook stores vol bananen en echte locale dingen. Was zeer de moeite waard en we hebben erg genoten. Rustig bezig zijn voor de stichting kan ook en ik geniet hier meer van t hier meer van dan hele dag strand.

Verder doen we het in alles rustig aan ja we houden vakantie in Gambia en omdat we nu in kombo beach zitten ( Casa marc was bezet) en grappig we voelen ons ook echt toerist.
1e dag op strand how are you, what's your name en wel 20 fruitvrouwen die ons wat wilde verkopen. Tja in Kotu kennen ze ons niet en dus moet je dit op de koop toe nemen. Maar het strand is er heerlijk.

Verder hebben we afgelopen dagen veel babymelk besteld en pap en paracetamol en zeep voor het healthcentrum,dit gaan we dinsdag weg brengen inclusief veel rijst voor diverse families.
We zijn al wel in Kubuneh geweest en het ontvangst bij healthcentrum was groots. Mrs Doef doef ( mijn naam sinds de cheque overhandiging - dikke kont) werd met dans en zag onthaald. Leuk. Daar paar patiënten gezien en alles zag er netjes uit. Nederlandse stagiaire ontmoet Margot. Die net bezig was met een jongen die een vreselijke voet wond had.

Verder Pabbie thuis bezocht, laatste keer december dacht ik hij sterft binnenkort. Hij lag daar maar op zijn bedje , Was erg ziekig / hij at niet was super mager en had vreselijke doorlig plekken. Wonder boven wonder eet hij nu zijn pap en hij krabbelt weer op. Ongelofelijk! Al is hij super mager dat wel. We hebben alvast voor het begin 8 blikken pap achtergelaten. De rest gaat wederom via Healthcentrum. Ook hier warm welkom.
Onze papagaai die we vorige keer aangeboden leeft nog steeds en is gegroeid. Kinderen laten vol trots aan Fred hun gekregen schriften zien en wat ze op school leren. Nyma gaat ook naar school en zo zie je maar weer alle kleine beetjes helpen hun naar iets positiefs. Geven de toegestroomde kids een lolly. Pabbie zijn lippen ook met de lolly ingesmeerd en hij genoot ervan. Een van de kids wilde me helpen en het was zo lief dat te zien. Wij beleven dinsdag terug te komen maar dat mocht pas nadat Ebou ons even wat grapefruits bracht.

Dit was t tot nu toe weer, oja erg belangrijk iedereen de groeten en heb je facebook account stem aub even op mij via

http://www.facebook.com/sanex.nederland?sk=app_344214238949861

Wij kunnen dan een gratis reis naar Gambia winnen maar ik heb nog heel wat stemmen te gaan voor de 1e plek. Gratis tripje volgende keer zou welkom zijn want Fred is sinds afgelopen week ook weer werkzoekend. Hij doet het hier trouwens prima iedere dag 1 uur aan het hardlopen want 6 mei gaat hij voor de marathon van Hannover. Ben trots op hem en ja Mr konoba is verleden tijd.

Tot latersssssssssssss.
ivonne

berending laatste bezoek en update kombo beach

Gisteren nieuwjaarsdag bij Kombo wezen kijken we hadden niet /amper een oog dicht gedaan. Tjee bij daglicht ziet het er vreselijk uit. Alles aan de strandzijde is weg. Tot de plek waar fred en de nadere mannen op het dak zaten. Dan besef je ook pas wat er die nacht heeft afgespeeld maar ook welke risico's je hebt genomen door te helpen. Als de wind maar even gedraaid had terwijl Fred op t dak zat..... T werd me allemaal even te veel. Heb zelf overigens erg last van mijn voet en kan er amper op lopen . Ach laten we blij zijn dat er niet meer gewonden of nog ergere dingen gebeurd zijn. Complimenten aan personeel en staff die hele nacht door gewerkt hebben. Zover als mogelijk alles schoon en ontbijt stond klaar. In de middag waren ze alles waar brand geweest was al aan het verwijderen en wie durft te beweren dat Gambianen lui zijn hadden dit moeten aanschouwen.

Hieronder nog het verhaal van donderdag.

Donderdag vroeg op en het is koud voor Gambiaanse begrippen en ook bewolkt. In Brufut dozen ophalen en dan naar Berending.

1^e stop fam Jallow (blauwe ogen familie) we geven schoolspullen en een speel elastiek. Bespreken het komende schooljaar voor de doven kinderen en ook het transport. Inmiddels veel kids toegestroomd en we besluiten hier de schoenen van de Europaschool uit Muntendam die nog over zijn uit te delen.

Gelukkig ging dit erg goed want ouders bemoeiden zich er ook mee. En nog mooier we hadden voor iedereen een paar schoenen. Ouders, wij en kinderen tevreden. Na uitdelen nog 2 van de 8 dozen over slechts!

We rijden door en stoppen naast de school ( die nu dicht is door vakantie). Fred wilde wat geven aan de mevrouw van het lokale shopje die ons vorige week spontaan bananen gaf, ook hier wederom schoolmateriaal en schoenen. Ik zing ondertussen met de kleuters wat liedjes. Erg gezellig en de oprechte belangstelling van deze kinderen doet ons altijd goed.

Fam Badji is de volgende familie, hier ook voor Alaghie schoolmateriaal en een trekbal en een water jerrycan.

Oja erg leuk hoe crea bea kids zijn je knip de mouw van een naar ik aan neem kapot shirt af, knoopt hem aan een zijde en je hebt een muts. Zie foto .

voor Musa de grote broer van Alaghie een grote verrassing. We vertellen hem dat Opa Wim hem t komende school jaar gaat sponsoren, dit na onze oproep vorige week. Hij krijgt van KHG ook een fiets om daarmee straks naar Sifou te gaan. Je ziet dat hij vol ongeloof is. Ja dit gebeurt je ook niet iedere dag. Om de verrassing nog groter te maken krijgt deze sportieve hardloper van Fred een paar echte runshirts en schoenen. Fred gaat een sprint doen maar verliest op korte afstand dik. Wel gaf hij aan dat Fred het op de lange afstand van hem zou winnen . next time testen.

Helaas zijn de 2 andere doven jongens op trip hun dingen worden bewaard in de container voor een volgende keer. Als verrassing heeft Musa voor ons een rijstzak thee geplukt we hadden hem verteld dat we Kinikelba thee in Ned gingen verkopen, zo lief! Alleen het ziet er groot uit maar weegt niks. 1 kg of zo. Helaas is het niet de thee die we nodig hadden maar we stellen hem niet teleur.

Dan bezoeken we de vrouwentuin die verandert is. Groot hek er om heen en is uitgebreid. Op t gedeelte waar onze solar staat komt zoals wij begrepen cassave en de regering doet de andere tuin waar nu ook bassins zijn zoals wij die destijds hebben gemaakt. Het ziet er nog niet helemaal top uit maar het is ook net regenseizoen geweest en dan groeit er eea wat er niet thuis hoort.

Daar we moeilijk kunnen keren vragen we aan de kinderen die nog steeds achter ons aan lopen hoe te rijden en nu lopen ze niet achter maar voor de auto aan. Veel lachende gezichten als ze onderweg nog een pen krijgen. Stoppen bij Malang Badji om hem een kopie te geven van de nota van zijn bril. Hij kan deze die 16 december aangemeten is volgende week samen dan met zijn moeder op halen in Banjul. Sainey zal eea controleren. We maken hem duidelijk dat de bril elke dag gebruiken echt noodzakelijk is dan kan zijn zicht van slechts 5% nog verbeteren naar max 50%.

Dan bezoeken we nog Sulay ( die er helaas niet was) en Wim die een lodge heeft in Berending.

Wij nog naar de markt in Brikama om cd.s te kopen en wat andere dingen. Lamin en ik schamen ons maar de locale bevolking lacht zich rot om Fred die op de muziek op de markt een dansende Gambiaan na probeert te doen.

Voldaan gaan we naar onze compound terug!

He;aas is het koud en bewolkt en dit weer kennen we van Gambia niet. We hopen op nog een paar dagen zon! Nu ik dit tik weet ik dat dit helaas niet het geval is. Maar we kunnen het niet veranderen. De mensen die komen neem een vest of trui mee. wij gaan zo naar vliegveld

Brand kombo beach - container verhaal woensdag

Laat ik beginnen met iedereen de beste wensen voor 2012. Ons eindejaarsfeest was geweldig maar het nieuwe jaar begon met een zeer grote uitslaande brand in Kombo beach. 5 min na 12 uur vuurwerk werd van dak hotelkamers afgestoken. Goede band en top sfeer. Om onverklaarbare reden en ook tegen de wind in zie je in 1 x vuurwerk op het restaurant komen. Olifanten gras dak en t was in een paar seconden raak. Grote uitslaande brand. Veiligheid staat voorop maar marc waar wij wonen is hier gen.manager en dan kijk je toch even iets anders. Hier geen 112 en met 30 min een brandweer neen helaas niet. Dit duurde naar ik schat wel 1,5 uur en ze zitten om de hoek. Dan besef je weer hoe goed georganiseerd wij alles hebben. Want ook toen ze er waren ging allkes in een lager tempo dan dat wij gewend zijn.

Fred besluit zonder na te denken op dak te gaan emmers water aan te pakken vanuit zwembad,laat ze een rij maken en het personeel doet wat ze kunnen doen. ik zorg voor emmers en vuilnisbakken en wijnkoelers. Verplaats met mensen zoveel mogelijk tafels en brandbare dingen, redden wat je redden kunt. Met elkaar proberen erger te voorkomen. De wind is in ons voordeel. Moet er niet aan denken als deze zich maar 1 min gedraaid had. Er wordt gras verwijdert vanaf het dak om het proberen te stoppen en dak nat houden met de emmers water. . Op eens veel rook ontwikkeling en het wordt te onvei;lig en Marc eist echt dat iedereen zich in veiligheid brengt. Mensen zijn belangrijker!

Geen zwaargewonden of erger gelukkig maar wel een groot gedeelte is gewoon weg. Gaan zo kijken wat de exacte schade is.

Jullie hebben nog wat verhalen te goed en ik plaats hieronder de woensdag. Oja het weer is bewqokt veel wind en ‘avonds nu koud 18 graden.

Woensdag na dagje strand op naar Brufut want onze container heeft wat problemen gekend in regenseizoen , water kan er beetje in . Gevolg sommige dozen zijn aan de onderkant nat geworden en dat is gaan broeien. Alles uitpakken en controleren andere optie is er niet.

Aangekomen zien we buiten dat Ousman en moeder 2^e hands kleding aan het verkopen zijn en vandaag was de opbrengst wederom rond de 1000 dls. Toppie en je ziet ma ook met een grote glimlach nu achteraf wordt me die reden duidelijk. Toen wij in Ned waren zijn er tijden geweest dat er geen hulp was van haar broer (oom) en geen hulp is geen eten. Bah vreselijk dat mensen zo afhankelijk zijn.

Goed wij gaan dozen uitpakken en controleren. Brrrrrrrrrrrrrrrrrrrr heb in mijn leven nog nooit zoveel kakkerlakken gezien, doos open en jawel hoor ze springen eruit. Kleding onderin heeft weer plekken en dat moet weg.Helaas maar Gambia zal Gambia niet zijn mensen kunnen het gebruiken. Ousman is slim en zegt verkopen we voor minder haha. Prima weggooien doe ik ook liever niet en maak een deal normaal volle bananendoos 350 dls voor transport maar dit staat er al.

Dozen met flinke kop voor 100 dls per stuk met goede kleding , zijn er dan 6 en ik zeg oké 500 dls voor alles en ze is zo verbaasd. Ach anders moet ik t met spoed ergens uitdelen en hier komt t goed.

De verkoop van de 2^e hands kleding gaat goed. Ze heeft een paar dozen verkocht met haar moeder en ze zijn trots.

Er ligt op dit moment nu al 8.000 dls is 200 euro en ik adviseer ze een bankrekening te openen. De omgeving is ook niet gek en deze vrouw met handicap aan haar been zal zich nooit kunnen verdedigen. Fred koopt nog 2 grote nieuwe sloten voor poort en huis. Dan komt Ousman maar we kunnen het geld niet weg brengen want jullie moeten nog 4200 dls hebben, ik ben verbaasd hoezo? Ja zegt ze 12 dozen gekregen en ik moet toch per doos 350 dls betalen. Oh neen deze dozen waren een srt van gift alleen als je tzt nw wil dan moet je betalen. De glimlach van moeder en dochter wordt nog groter. Wel vraagt ze of we in de container nog dozen hebben en ja die zijn er. Ze kopen er nog 4 en van dat geld haal ik 4 nieuwe stoelen voor ze die ze niet hebben.

donderdag gaan we naar Berending!

R.I.P Lonneke te Kamp

Vorige week was lieve Lonnke nog in Gambia het ging al niet goed maar we hadden intensief telefoon contact. Eerder dan verwacht moest Lonneke afgelopen zaterdag terug. Het ging echt niet meer.

Tijdens ons telefoon gesprek wisten we beidedat dit de laatste keer was dat we elkaar zouden spreken. Haar conditie liet het niet toe (hoe graag ze dat ook wilde) om elkaar nog even te zien. Maar soms zeggen een paar woorden meer dan wat ook.

Vandaag hoorde ik van houtsnijder Pa het klote nieuws datLonnke te kamp slechts 29 jaar gisteren thuis is overleden.

Lon zei altijd wacht niet op een wonder maar weeseen wonder!

Lon was een echt wonder haar wilskracht en vechtlust zal ik nooit vergeten.

Lieve Lon rust zacht! Ooit komen we elkaar weer tegen. Wij wensen vanuit Gambia vrienden en familie heel veel sterkte toe!

Wij wensen familie en vrienden heel veel sterkte bij dit grote verlies

Veel dozen voor dokterspost Kubuneh

Nadat we Sainebou verlaten hebben (hieronder nog een foto van haar in de kliniek) vervolgen we onze weg naar Pabbie.

Pabbie ligt binnen op bed en heeft nu al plekken van het doorliggen. Wat gaat dit snel in 1 week . Nato vraagt ook of moeder met Pabbie naar het HC komt om de wonden te verzorgen. De mensen die met ons zijn schrikken ook en je voelt je zo machteloos. We hopen maar dat Pabbie niet te veel lijd. We laten hier suiker achter zoals gevraagd maar wat Pampers zou welkom zijn want het bed ruikt ook naar urine. Helaas hebben we de tijd niet meer en het is hier in Kubuneh niet te koop. Shit maar het is niet anders.

Naast suiker ook 50 kg rijst en een levensmiddelen pakket, schoenen en wat schoolmateriaal . achter gelaten. Betalen het schoolgeld voor 1 jaar voor de 3 kinderen Serre, Adema en Ebou.

Als we terug rijden stopt er een bush taxi en Solomon ( die in Ned aan zijn hart geopereerd is ) stapt uit. Tjee hij ziet er goed uit en is erg gegroeid. Het gaat super met hem. We wilden hem bezoeken maar hij is ons een slag voor. Hij geeft aan te wachten bij het Healthcentrum.

Bij dokterspost pakken we de auto leeg. Mooi om te zien is dat Solomon nu ook mee kan helpen, wat een verschil met 2 jaar geleden! De dozen worden geopend en men is nu vooral blij met de handschoenen die namelijk net op zijn. 1 doos vol dus men kan vooruit. Verder 90.000 vitamine tabletten, 1000 condooms, Bandavix netverband, brillen op sterkte en oogmeetapparatuur maar ook zonnebrillen, verbandmateriaal, schoonmaakmateriaal, handdoeken, scharen, watten etc etc.

Veel handen aanwezig dus waren snel klaar ! Ook hier delen we nog schoenen uit aan de toegestroomde kids.

We maken met Frans nog een afspraak en ook met Solomon voor van de week en besluiten Nato terug te brengen naar Brikama. Dit keer via een route tussendoor en dit zijn allemaal dorpjes die de kliniek verzorgd. Geweldig leuke route en voor de mensen die de kliniek bezoeken en aanrader. Onderweg delen we de restant pennen uit.

Wij gaan nog bij Nato op bezoek die ook op haar compound een boy heeft met een waterhoofd hij heet Musa. Musa is veel beter af dan Pabbie. Hij praat zelfs in het Engels en zijn benen zijn vanaf zijn knie niet te bewegen. Hierdoor kan hij niet lopen maar kruipt. Wat en verschil. Nato zou graag willen dat hij naar school gaat. Ik geef haar het advies van Secondhome in Kololi.

Ook hier kleding uit delen en worden uitgenodigd voor de late lunch. Wij zien hier vanaf want willen nog naar de houtsnijmarkt. Helaas zijn ze daar gek geworden mbt de prijzen dus naast 2 x flesje cola p.p kopen we niets.

Het wordt al duister en gaan richting Brufut om onze hulp Lamin thuis te brengen hij neemt snel ene locale douche , wij wachten en gaan daarna met hem de dag afsluiten met een eten bij Yasmina.