Gisteren nieuwjaarsdag bij Kombo wezen kijken we hadden niet /amper een oog dicht gedaan. Tjee bij daglicht ziet het er vreselijk uit. Alles aan de strandzijde is weg. Tot de plek waar fred en de nadere mannen op het dak zaten. Dan besef je ook pas wat er die nacht heeft afgespeeld maar ook welke risico's je hebt genomen door te helpen. Als de wind maar even gedraaid had terwijl Fred op t dak zat..... T werd me allemaal even te veel. Heb zelf overigens erg last van mijn voet en kan er amper op lopen . Ach laten we blij zijn dat er niet meer gewonden of nog ergere dingen gebeurd zijn. Complimenten aan personeel en staff die hele nacht door gewerkt hebben. Zover als mogelijk alles schoon en ontbijt stond klaar. In de middag waren ze alles waar brand geweest was al aan het verwijderen en wie durft te beweren dat Gambianen lui zijn hadden dit moeten aanschouwen.

Hieronder nog het verhaal van donderdag.

Donderdag vroeg op en het is koud voor Gambiaanse begrippen en ook bewolkt. In Brufut dozen ophalen en dan naar Berending.

1^e stop fam Jallow (blauwe ogen familie) we geven schoolspullen en een speel elastiek. Bespreken het komende schooljaar voor de doven kinderen en ook het transport. Inmiddels veel kids toegestroomd en we besluiten hier de schoenen van de Europaschool uit Muntendam die nog over zijn uit te delen.

Gelukkig ging dit erg goed want ouders bemoeiden zich er ook mee. En nog mooier we hadden voor iedereen een paar schoenen. Ouders, wij en kinderen tevreden. Na uitdelen nog 2 van de 8 dozen over slechts!

We rijden door en stoppen naast de school ( die nu dicht is door vakantie). Fred wilde wat geven aan de mevrouw van het lokale shopje die ons vorige week spontaan bananen gaf, ook hier wederom schoolmateriaal en schoenen. Ik zing ondertussen met de kleuters wat liedjes. Erg gezellig en de oprechte belangstelling van deze kinderen doet ons altijd goed.

Fam Badji is de volgende familie, hier ook voor Alaghie schoolmateriaal en een trekbal en een water jerrycan.

Oja erg leuk hoe crea bea kids zijn je knip de mouw van een naar ik aan neem kapot shirt af, knoopt hem aan een zijde en je hebt een muts. Zie foto .

voor Musa de grote broer van Alaghie een grote verrassing. We vertellen hem dat Opa Wim hem t komende school jaar gaat sponsoren, dit na onze oproep vorige week. Hij krijgt van KHG ook een fiets om daarmee straks naar Sifou te gaan. Je ziet dat hij vol ongeloof is. Ja dit gebeurt je ook niet iedere dag. Om de verrassing nog groter te maken krijgt deze sportieve hardloper van Fred een paar echte runshirts en schoenen. Fred gaat een sprint doen maar verliest op korte afstand dik. Wel gaf hij aan dat Fred het op de lange afstand van hem zou winnen . next time testen.

Helaas zijn de 2 andere doven jongens op trip hun dingen worden bewaard in de container voor een volgende keer. Als verrassing heeft Musa voor ons een rijstzak thee geplukt we hadden hem verteld dat we Kinikelba thee in Ned gingen verkopen, zo lief! Alleen het ziet er groot uit maar weegt niks. 1 kg of zo. Helaas is het niet de thee die we nodig hadden maar we stellen hem niet teleur.

Dan bezoeken we de vrouwentuin die verandert is. Groot hek er om heen en is uitgebreid. Op t gedeelte waar onze solar staat komt zoals wij begrepen cassave en de regering doet de andere tuin waar nu ook bassins zijn zoals wij die destijds hebben gemaakt. Het ziet er nog niet helemaal top uit maar het is ook net regenseizoen geweest en dan groeit er eea wat er niet thuis hoort.

Daar we moeilijk kunnen keren vragen we aan de kinderen die nog steeds achter ons aan lopen hoe te rijden en nu lopen ze niet achter maar voor de auto aan. Veel lachende gezichten als ze onderweg nog een pen krijgen. Stoppen bij Malang Badji om hem een kopie te geven van de nota van zijn bril. Hij kan deze die 16 december aangemeten is volgende week samen dan met zijn moeder op halen in Banjul. Sainey zal eea controleren. We maken hem duidelijk dat de bril elke dag gebruiken echt noodzakelijk is dan kan zijn zicht van slechts 5% nog verbeteren naar max 50%.

Dan bezoeken we nog Sulay ( die er helaas niet was) en Wim die een lodge heeft in Berending.

Wij nog naar de markt in Brikama om cd.s te kopen en wat andere dingen. Lamin en ik schamen ons maar de locale bevolking lacht zich rot om Fred die op de muziek op de markt een dansende Gambiaan na probeert te doen.

Voldaan gaan we naar onze compound terug!

He;aas is het koud en bewolkt en dit weer kennen we van Gambia niet. We hopen op nog een paar dagen zon! Nu ik dit tik weet ik dat dit helaas niet het geval is. Maar we kunnen het niet veranderen. De mensen die komen neem een vest of trui mee. wij gaan zo naar vliegveld