Noodhulp aan gezin in Kubuneh

Maandag stranddag en heerlijk genoten van de zon en de kinderen op het strand. 2^e kerstdag dus we geven de boys allemaal flesje fris. In de avond eten bij Scala.

Dinsdag 7 uur opstaan en naar container in Brufut we hopen alle dozen mee te kunnen nemen. Door ze op de kopse kant op de imperiaal te zetten lukt het. Snel weer een Gambiaans broodje kopen en op naar Kubuneh in een toch wat lager tempo gezien ons gewicht. Onderweg delen we al heel wat pennen uit die we gekregen hadden van buurjongen Jasper. Verbaasd me keer op keer weer hoe welkom ze zijn..

Aangekomen bij dokterspost zien we dat de cheque van afgelopen week al een mooi plaatsje heeft. Er zijn wat patiënten en een jongen ligt op bed met malaria. Alles keurig schoon. Ik leid wat Nederlandse mensen rond die met Sainey gekomen zijn.

We horen wel dat er ook minder patiënten komen omdat er een toenemende armoede is. Zak rijst is echt 20 % gestegen. Veel alleenstaande moeders hebben het extra zwaar. Een daarvan is Sainibou

7 jaar geleden kreeg ze neurologische uitval, haar man verliet haar daardoor en nam hun enige zoon mee. ( ja als vrouw ben je dan niets meer waard). Dochter Amy bleef achter destijds 9 jaar. Zij verzorgde haar moeder. Wat een verantwoording op zo'n jonge leeftijd! Maar er is en was geen hulp en dus geen geld waardoor moeder al 2 x voor de dood is weg gehaald door oa zware ondervoeding. Deze vrouw is een ware vechter maar op dit moment weegt ze wederom slechts 34 kg. Haar zoon lamin woont weer bij haar (nu 11)vader is namelijk overleden en de dochter werkt een beetje als hulp haar dat salaris is echt te weinig waardoor Sainabou haar eten opoffert aan haar kinderen. Met alle gevolgen......

Healthcentrum zocht hulp want men kan via hun niet ieder gezin helpen dit gaat ten koste van aankoop medicatie bijv.

Kinderhulp Gambia heeft vandaag gezin bezocht, hadden al 50 kg rijst en een basis pakket(olie,suiker, meel, tomatenpuree, spaghetti etc) gekocht inclusief 2 kippen. Amy neemt eea in ontvangst en begint te huilen. Geen armoede in Gambia dammmm mensen zonder hulp komt t met deze familie niet goed en ik weet dat er veel meer van dit soort schrijnende gevallen zijn!

Buiten het levensmiddelen pakket hebben we direct al 1000 dls gegeven. Miv 2012 krijgt ze via de kliniek ( maar betaald door de stichting) iedere maand 1200 dls. ( 30 euro) Normaal moet er een vorm van selfsupport zijn maar in dit geval ook omdat de moeder een handicap heeft kan dat hier nu niet. We hopen dat het op deze manier ene stukje beter gaat met deze familie die het echt verdient.

We kijken ook in haar huisje en zien dat er slechts 1x 2 persoonsbed met matras is. Hier slaapt moeder en zoon. In de andere ruimte wel een bed maar geen matras. Amy slaapt op een srt van stretcher met een dun laagje schuimrubber. Triest want deze mooie meid heeft nooit een kans voor zichzelf gekregen. Haar beloofd dat er een goed matras komt maar dit moet nog even geregeld worden Ik hoop en weet t bijna wel zeker dat de Netten of Wim en Alie dit voor ons willen regelen in hun aankomende reis? Wat leuke kleding tzt is dan ook welkom voor haar. We nemen hier afscheid maar zijn dik onder de indruk dat mensen zo overleven.

Buiten de compound delen we nog schoenen uit gekregen van de Europaschool uit Muntendam.

Op naar Pabbie en familie dat lezen jullie dan weer morgen!

1e kerstdag met onze Gambiaanse families

Weer helemaal fit en een paar heerlijke stranddagen gehad en in de avonden wat kleine dingen gedaan. Donderdag doos schoenpoets brengen bij Pa die onze KHG beeldjes maakt. Vrijdag marktspullen gekocht als kettingen en sleutelhangers. Zaterdag inkopen 1^e kerstdag en even langs de container. Ousmans moeder had al kleding verkocht en het loopt hartstikke goed dus kinder kleding 2^e hands is welkom.

Voor de rest beetje liggen op strand bij Senegambia ( Fred rent ook af en toe) Bij senegambia waar het erg druk is ivm de kerstdagen komen we veel oude bekenden tegen maar je haalt de nw kommers er ook gelijk uit- deze beetje observeren en het is leuk om te zien dat ze net als wij de 1^e keer alles geloven. Maar mensen die zich druk maken om ons het is niet nodig - jullie zien wel we vergeten ons zelf niet hoor.

1^e kerstdag met 29 personen naar Sanyang Beach. Om er te komen is extra transport nodig . Lamin regelt dit . We zijn benieuwd en hebben ons er dit keer niet mee bemoeid.

Zondagmorgen als wij de big 5 uit kesering opgehaald hebben ( inmiddels flinke jongens en herken ze bijna niet meer) gaan we met een volle auto( 7 personen) naar Brufut. De bush taxi heeft in Sukuta fam Jallow en kids opgehaald en is nu een band aan het verwisselen. Eh een band zonder profiel , goed check verder de auto en zie de meest moderne stoelen ( lees dit met een knipoog) en wat achteraf blijkt een chauffeur zonder geldig rijbewijs. Oké ik ga met de bushtaxi want Ousmans moeder met handicap neemt mijn plaats in en onze auto. Gezellig ja die bushatxi maar vraag me na 1 km al af of we veilig aankomen. Hij schud en ohh gaat erg langzaam.Dit terwijl er achterop Speedy staat haha . Shit heb ook geen water bij me. Wat als we onderweg stil staan?

Gambia Experience.

Onderweg vlak voor Sanyang politie controle en jawel een had gordel niet om en rijbewijs was niet in orde 1500 dls boete (maandgeld). Of ik dat wil betalen? Hallo ben gewoon passagier en niet achterlijk! Nu een toubab niet gek is zegt politie tegen chauffeur oké breng de mensen naar strand weg en op terug weg betaal je en krijg je de auto papieren terug. Zielig ja want het is meer dan wat het hem deze rit oplevert maar ik ben geen gekke henkie.

12.00 uur komen we aan Sanyang Beach! Plaatsen zijn geserveerd en wij delen kerstmutsen uit (lang leve de Action)/ na een drankje gaan de kinderen in zee en speel ik 'baywatch'. De nieuwe kinderen als Awa in het begin bang maar daarna vindt ze het geweldig.

Uit zee besluiten we op het strand wat spelletjes te doen. Rijstzaklopen, spoon en lime, touwtrekken oa. Uiteraard wordt er ook gevoetbald . Inmiddels zijn Sainey en Naffy met 6 kids er ook en is het tijd voor een Gambiaans buffet. Fred geeft nog iedereen een T-shirt en ik de meiden armbandjes van de Etos. We maken even een groepsfoto. We hebben ook veel bekijks van de blanken want het is een erg grote groep.

Tijdens buffet Kleine Ousman 11 jaar schept zoveel op dat ik ook zeg' hé als je het niet op eet moet je terug lopen'. Waar maak ik me druk om het gaat gewoon op! Ik zou er een week van kunnen eten. Na het buffet komt er een jola groep met dans en worstelen erg leuk voor iedereen .Tip voor de Gambia gangers het is er iedere zondag middag en zelf ik vond het na al die jaren gambia een leuk schouwspel.

We kletsen wat na , kinderen spelen nog wat en wachten is nu op de taxi haha. Eh ja GMT Gambia Maybe Time en Lamin maakt zich zorgen ( hij is verantwoordelijk, mede ook omdat hij vooraf betaald had en ik zei dat dat toch wel beetje dom was. ). Dik 1,5 uur later komt de taxi die rijp voor de sloop is aan rijden.

Inmiddels is het donker maar al met al kijken we terug op een topdag met onze Gambiaannse families. Ik kan jullie vertellen dat met 29 mensen op het strand eten en drinken goedkoper is dan met 2 personen een kerstmaaltijd nuttigen in Nederland inclusief een fles wijn.

Dat dit 100.000 x leuker is want mensen zien genieten van het eten is hier iets geweldigs! Wij hopen dat jullie ook terug kijken op een geweldige kerst en Opa Wim je bent een topper. Donderdag zal Musa erg blij zijn en ik zal een foto van je meenemen dan weet hij ook wie dit toegezegd heeft.

Cheque uitreiking Healthcentrum Caringhands Kubuneh

Vervolg woensdag, deel 2 - kubuneh Overhandiging check 5000 euro.

Bij Health centrum Caringhands aangekomen staat bijna de hele groep die werkt in het HC op ons te wachten. In hun zondagse kleding want ze weten dat er een lunch komt haha. Gedeelte gaat bij ons in de auto andere groep in de ambulance . Toch makkelijk dit transport haha. 3 zijn er door ziekte of examen helaas niet. Maar complimenten voor hoe mooi ze er uit zien!

Via de zandwegen op naar Lamin Lodge. Grappig is max 20 km. En ze waren er nog nooit geweest, zo worden ze toerist in eigen land. Bij de kaartenmolen en de shop voor toeristen kijken ze heel nieuwsgierig en het is nu al een uitje voor hun. Ik had wat Locale muziek geregeld en toen ze aankwamen werd de groep welkom geheten. Sfeer was gelijk goed want Safie en Jalika begonnen te dansen. Frans en ik doen ijverig mee.Bestellen wat te drinken en dan komt de lunch eh was niet helemaal wat ik besteld was dus Ivonne moest even iets regelen. De mensen die me kennen w eten wel hoe dat gegaan is (oeps).

Goed dan nemen we nu maar tijd voor de overhandiging van de cheque. We vertellen ze dat de dokterspost goed draait maar dat we ook weten dat er gewoon te weinig geld is om de boel draaiende te houden dat de armoede groter wordt en mensen nauwelijks de eigen bijdrage van 30 dls kunnen betalen. Hoe goed dit team ook werkt, het kan niet zonder financiële hulp van buitenaf in welke vorm ook. Ik prijs ze dat ik hoor dat alles ook goed door draait ook nu Gabrielle er niet is ( is door omstandigheden tijdelijk in Ned.).. Dat we trots op ze zijn want wat moet een mooie dokterspost zonder personeel. Dat ze goed werk doen voor de bevolking en levens redden. Dat wij van KHG al wat jaren nu helpen maar ook weten dat medicatie aankoop duur is en dat we daarom nu toezeggen daar waar mogelijk te zullen helpen. Want deze post mag als hij zo goed draait en dus levens redt nooit sluiten!

Helaas zijn ook wij afhankelijk van giften dus mocht u de stichting nog niet helpen kijk eens of u 10 euro per maand kunt missen.? En eh u krijgt er ook iets moois voor terug en u redt er levens mee!

Goed terug naar de overhandiging van de cheque ik laat dus Nato en Frans naar voren komen. Frans is eindverantwoordelijk maar we willen het bewust aan het team geven. Lamin die ook mee was vertaald eea en als we de cheque twv 200.000 dls / 5000 euro geven voor aankoop medicatie wordt er weer gedanst. Wat dank woorden over en weer zoals gebruikelijk maar oprecht!

Lunch is er inmiddels,nu we dat wat ik besteld had een Gambiaans buffet en in het begin schept iedereen voorzichtig op, delen! Maar als ze zien dat iedereen gehad heeft zijn er vrouwen die 4 x gaan. Couscous en spaghetti en vlees is top 3. Als dessert gemengd fruit met een srt van oliebollen lekker en alles ging ook op. Voor de mensen die er niet waren was er een takeawy!

Na de lunch krijgt ieder personeelslid nog een oorkonde van trots namens onze stichting, een cadeau) en 400 dls. en spontaan komt er een liedje ivonne doef doef haha.

Iedereen is ontzettend blij en Nato vraagt volgend jaar weer? Laten we het hopen. We maken nog een groepsfoto en kijken terug op eengeslaagde middag! Gaan dinsdag nog terug om heel veel goederen /dozen te brengen.

Wij brengen Nato en Safie weg en de rest gaat mee terug met Frans. Nato woont in Brikama dus we besluiten deze mooie dag af te sluiten met een bezoek aan de coumpund van Sainey.

Mensen die ons steunen heel erg bedankt want zonder jullie hulp was deze mooie uitreiking niet mogelijk!

Nu ik dit schrijf (1e kerstdag) staan we op t punt om met onze sponsorkinderen kerstmis te gaan vieren, jawel wederom Sanyang beache want een dagje strand is voor ons zo gewoon maar iedere keer weer willen ze graag daarheen.

Merry Christmas from the Gambia!

Ivonne

kubuneh - deel 1 bezoek fam Sanneh ( pabbie met waterhoofd) overhandiging ezelskar

Woensdag, 21 december

na weer een nacht wc nu echt aan de loperamide anders verlies ik te veel vocht Goed geslapen en voel me iets beter dan gisteren. Moet ook vandaag belangrijke dag.

Daar we vroeg vertrekken kopen we onderweg tapalapa met gekookt ei en maggi. De localshop eigenaar zet ons af voor 1 euro cent maar Lamin( onze tolk voor vandaag) pikt dit niet dus onderhandelt, grappig om te zien.

Als we het asfalt verlaten wacht 7 km voor het healthcentrum Safie, ze kent ons nog niet maar ze is de nieuwe verpleegster van het healthcentrum. Ze wacht op vervoer en dat is een crime hier. Maw de patiënten wachten ook en dat is best triest. We nemen haar uiteraard mee want wie weet hoelang ze anders nog moet wachten. ik zou er gek van worden geloof me want veel vervoer is hier niet. Ja zegt ze (als ze hoort wie we zijn) een goede oplossing voor transport zou welkom zijn .ik snap het maar als ik vraag geld voor medicijnen of transport kiest ze gelukkig voor medicatie. Die middag zal ook zij verrast zijn.

Geef haar mee om de anderen te vertellen dat doef doef ( wat dikke kont betekend) in Kubuneh is en ze lacht maar in het healthcentrum word ik zo genoemd vanaf dag 1.

Om 09.30 arriveren we bij Frans. Nemen de boodschappen mee uit Ned en drinken wat koffie met een geweldig uitzicht. Bespreken nog wat nieuwe projecten voor in het dorp als bouw van een marktplaats, vrouwentuin en irrigatie via solar, damwand om dorp ivm zout water .Maar ook bespreken we de hulp aan hele arme vrouw die we begin volgende week gaan bezoeken etc etc. Later meer hierover.Horen zijn verhaal aan van het doodschieten van een 1,30 m zwarte cobra en dan merken we dat ook hier de tijd vliegt. Jammer het is erg gezellig. laten nog wat ned boeken achter die we bij het hotel hebben meegenomen.

Op naar naar de fam Sanneh ( pabbie met waterhoofd) als we aankomen ook hier weer warm welkom. Het huis is aan de buitenkant door Amerikaanse kunstenaars verzien van Art. eh leuk voor de kunstenaar maar t levert de mensen in het dorp niets op en ik vind t geld weggooien.

Lamin de vader is er niet maar wordt snel door de oudste zoon opgehaald. Intussen begroeten we Pabbie nu 10 jaar die buiten op de grond ligt. Ik schrik hij is tov de vorige keer erg vermagerd en dat komt begrepen we in aprilal omdat hij niet goed meer kan slikken. Hij krijgt al gratis pap via de kliniek maar toch. Wederom lng leve het healthcentrum. Als moeder laat zien dat op zijn heup de botten beginnen uit te steken krijg ik het kwaad. Dammm waarom moet dit zo? Ja ik ben ook gewoon mens en begin te huilen en schaam me ook niet meer. 2 lieve ouders die er alles voor doen dat hun zoon overleeft en Nyma geeft hem op dat moment ook zijn pap. Het gaat met moeite en ze vraagt om suiker want dan zou hij mogelijk sterker worden. Ga die hoop niet weg halen. Ik weet beter maar beloof ze volgende week suiker want wie ben ik om ze met de waarheid te convronteren? In Nederland zou deze jongen in een verpleeghuis liggen mogelijk infuus of zo maar niet buiten ! ik zie het als wachten op de dood op een erg onaangenamen manier.

Als ma klaar is komt ze met een cadeau voor ons dit keer een dwerg papagaai in een te klein kooitje, tja en nu aannemen en loslaten elders of eerlijk zijn. Laatste want meenemen naar Ned kan niet. Voel me zo beroerd want ze hadden hem speciaal voor ons gevangen en je kan hemlerne praten enz. Het is zo lief bedoelt.

Pa lamin komt inmiddels aangelopen en hoe dichter hij bij komt hoe meer zijn gezicht begint te glunderen want hij ziet ook de ezelskar. We overhandigen hem zijn ezelskar met allerlei tuigjes wat al besteld was vanuit Ned ( dank aan Frans) hij is als een kind zo blij had al een ezel maar kan nu wat centjes verdienen . dit was ook onze bedoeling. Ze verdienen het zo! En weer zie ik echte armoedewaaraan wij aks stichting iets probren te doen. Hij zegt wel 100 x thank you zacht mompelend.

Volgende week nemen we een pomp mee want lekke band zou betekenen geen handel en ook betalen we dan het schoolgeld voor 1 jaar voor zijn 3 kinderen. En delen zeker hier schoenen en andere dingen uit.

Frans komt inmiddels met de ambulance aanrijden maw tijd om naar het healthcentrum te gaan. Haast is dus geboden. Want er wachten mensen. Het mooie verhaal hiervan lezen jullie morgen......

Oja hier in de nacht wat wind maar dat slaapt lekker en overdag ik het schat 35 graden, heel aangenaam! Geen regen en sneeuw haha.

Vanaf deze plek wensen wij jullie een warm en gezellig kerstfeest!

Fred en Ivonne

Berending bezoek Pallum school en Musa

Maandag na lekker naar het strand geweest te zijn hebben we inkopen gedaan want morgen gaan we naar onze kleuters in Berending. Het went nooit wanneer jij vol beladen bij je auto komt en een jochie vraagt of je fruit wil kopen. Helaas heb ik het niet nodig en dan zegt hij' please i am hungry.'. Dammm een kind dat om eten vraagt en dan hoor ik toeristen zeggen in het hotel dat er geen armoede is in Gambia. Ik zie Gambia veranderen in hele rijke mensen maar steeds voor mijn gevoel meer arme mensen. De rijst wordt echt duurder en duurder en een kind zegt dit niet zomaar. Geef hem wat en jawel hij eet het direct op!

Dinsdag morgen na een nacht wc ga ik hondsberoerd naar de Pallum school in Berending, diaree,m spierpijn en koorts maar we moeten want morgen sluit de school en we willen 'onze ' kleuters toch graag actief zien op school.

De 120 paar schoenen van de Europaschool laten we even in de container. Ten eerste hebben we er te weinig want inmiddels al 175 kinderen op school ten 2^e moet ik ook kijken hoe t gaat vandaag mbt mijn buikloop en 1 ding weet ik zeker ze krijgen echt wel een goede bestemming.

Goed we gaan op pad , probeer onderweg bananen te kopen. Marc zei nog als je iets wilt kopen in Gambia koop het dan direct en ja hij had gelijk in Kotu genoeg bananen onderweg nergens. Shit we hebben niks gegeten dus zijn even echt Gambiaan.

Om 10.00 uur arriveren we bij de school, de kids buiten zien Fred en ja hoor in koor Mr. Konoba mr konoba, zielige Fred hij raakt de naam mijnheer dikke buik nooit meer kwijt ondanks dat hij 20 kg lichter is. Maar het voelt heerlijk deze herkenning.

De school is buiten uitgebreid met 2 noodlokalen. De lagere school die gebouwd wordt door een oud bestuurslid van onze stichting is naar schatting febr. Klaar. Dan gaan de oudste die kant op en kunnen de peuters en kleuters weer in de klassen zoals 2007 bedoelt. Maar een overvolle school betekend ook goed resultaat en dat de ouders vertrouwen hebben in de door ons gebouwde Pallum school.

Groot welkom en alles ziet er netjes uit, kwastje verf in de klassen moeten we volgend jaar eens bespreken. In de klassen wordt zoals altijd gezongen en dan is het pauze. We delen aan ieder kind een sapje uit en een vitamine koek. Srt liga. De kinderen spelen nog buiten - wij maar ook wij genieten. Omdat ik niet fit ben verlaten we eerder dan dat ik graag zou willen de school. Het is niet anders.

Gaan nog even zoals beloofd voorbij bij Musa Badji 19 jaar die ons van de week begeleide . Als we weglopenbij de school komt een vrouw naar ons toe van het shopje naast de school. Ze bedankt ons want haar dochter zit op de kleuterschool en ziet ons veel goede dingen doen. Als dank een zakje bananen. Toeval? Ze waren zeer welkom en dit soort gebaren geven je zoveel energie om door te gaan.

Bij Musa op de compound zijn ook de 3 doven jongens. Musa heeft zijn huiswerk gedaan. We hadden hem vrijdag gevraagd om uit te zoeken wat het schoolgeld is omdat hij nu niet meer naar school kan. Zijn vader heeft 21 monden te voeden want hij verzorgd ook de kinderen van zijn overleden broer zoals Alaghie (jongen met gehoorapparaat) Voor Musa betekende dit stoppen in grade 9 , We geven aan naar school terug in Brikama is mbt transport te duur dus wordt t Sifou dit is per fiets te doen. Hij weet t niet maar die hebben we dus in de container. Schoolboeken en schoolgeld en uniform voor Sifou heel jaar is voor de senior school euro 200,-- We gunnen het hem zo. Dus mocht u een serieuze jongen 3 jaar willen sponsoren laat het ons weten. Iedereen een klein bedrag is ook welkom en ja we weten het we vragen het keer op keer . Sorry. En hij belde vandaag dat het geen nut had om hem nog dit jaar te sturen want dar zou zonde zijn 1^e termijn en examen was s al geweest en hij zou dit schooljaar toch niet halen. Ik waardeer deze eerlijkheid.

Fred en Musa hebben een passie hardlopen hij loopt 100 m in 7 seconden en volgende week krijgt hij wat ren shirts die Fred van zijn mede hardlopers gekregen heeft. Op de compund kletsen w e wat en het is erg gezellig maar ik voel mijn spieren meer en meer pijn doen. Uit de zon en rust! De hardloopwedstrijd maar volgende week!

We hadden ze verteld hoe we aan geld komen voor de stichting oa door dingen en straks ook wonjo en bush thee voor jullie gaan verkopen, zegt Musa ga een zak vol plukken voor je eh hoe krijg ik dit mee? Probleem voor volgende week maar lief is het meedenken wederom.

Op naar Sulay om post af te geven helaas was hij niet thuis. Dus dan maar voor lunch naar Sanyang beach. Kunnen we gelijk eea voor familiebuffet haha voor kerst regelen Het is toch on the road.

Fred en Llamin bestellen een lunch ik duik op een strandbedje in de schaduw moet niet aan eten denken, neem een lauwe cola en val ook direct in slaap. Zegt genoeg denk ik. Om 17.00 uur gaan we naar ons verblijf Casa Marc. Bij Sheraton Hotel zien we sainey en bezoeken hem even. Bekijken zijn nw taxi, schitterend en hij mag er trots op zijn en zeker ook zijn aankomende gasten.` 4 x 4 en plaats voor 7 personen en airco dus netten op naar Baboonisland goed vervoer in febr. Is zekerheid.

Thuis aangekomen duik ik mijn bedje in Fred haalt boodschappen - spullen klaar maken en cadeaus inpakken voor morgen want dan gaan we een oa een cheque uitreikenaanhet personeel van het healthcentrum in Kunbuneh. Ik hoop dan weer wat fitter te zijn.

Iedereen bedankt voor de beterschaps wensen het gaat inmiddels wat beter nu ik dit tik op donderdag!

Peter het is hier heerlijk 35 graden schat ik beetje wind en geen regen of sneeuw.

Fanny - Sulay vanmorgen gesproken.

rest bedankt voor de leuke berichten!!!!

Fam Jallow Sukuta krijgt trampoline als kerst kado

2^e deel zondag

Na Brufut zijn we onderweg bij een winkeltje gestopt 2 x yoghurt en wat crackers gekocht dit is onze lunch voor vandaag. Slaan water in en op naar Sukuta. Fam Jallow waar we 6 kinderen sponsoren bezoeken en verblijden. Het is altijd een warm welkom hier. Op de compound wonen 46 mensen dus eerst heel wat handjes schudden. Er blijkt ook nog een feestje te zijn. Wat vraag me niet maar er zijn veel oudere mensen in mooie kleding zitten her en der verspreid over de grond. Mannen apart van de vrouwen. Kom ik aan in mijn oude jeans en T-shirt tja kan het ook niet weten. Maar was no problem.

In Nederland konden we goedkoop aan een trampoline komen, om 6 kinderen altijd iets te geven en de rest niet voelde niet goed dus we wisten al gauw dat we deze trampoline hier zouden plaatsen. Grappig bij t uitpakken kijkt groot en klein wat er in zit. Ze kennen dit niet . Dus we gaan maar eea opzetten. Niet zo eenvoudig want de ondergrond waar hij moest komen was totaal niet vlak maar alles komt ook hier goed.

Kids kappen onkruid weg. Pabbie (schele) klimt in de boom en kapt wat takken handig weg. Iedereen schiet te hulp. Al snel komen uit diverse hoeken en gaten pikhouweel en scheppen tevoorschijn. Ondertussen deel ik aan de kids wat lolly's uit had dus niet genoeg want ook de oude oma's kwamen ja op = op.

Kregen lunch aangeboden en jawel rijst met beetje pindasaus. Nou ehh. Eet maar lekker op wij net genoten van onze yoghurt maar dan zie je tijdens feestje niets bijzonders. Geen vlees/kip of vis!

De vrouwen zijn druk pinda's aan t ontdoppen en als expert vd vorige keer werd me gevraagd of ik mee hielp. Natuurlijk! Ik bij de vrouwen en Fred en Ansu en heel veel kids bij de trampoline. Na het graafwerk is hij met heel veel hulp na 1,5 uur klaar en staat redelijk waterpas. De kids gaan in een rij staan en mogen om de buurt 20 x springen. Geen ruzie niks en ze gunnen het elkaar. Iets unieks voor ze en veel lachende gezichten. Klein en groot geniet.

Ik blijf pinda's pellen. Besef me nu hoeveel werk een zakje pinda's is. Pinda's in dop kopen, ontdoppen, dan via schud beweging in een mand/zeef de vlies verwijderen. Dan worden ze weer verkocht. Tjee t lever als je t per uur omrekent niks op. Maar het is wel gezellig. Dan vragen de vrouwen of wij met hun kerst vieren . Ik lach want ze weten niet eens wanneer het is. Snap het wel want ze weten ook dat we ieder jaar met kerst iets bijzonders doen. Neen we gaan met onze sponsor families naar het strand. Nou dan volgt de vraag of ik weer een keer kom koken. Laatste keer spaghetti met heel veel gehakt/tomatensaus. Eh heb eenmaal beseft hoe zwaar koken op houtvuur is en moet zeggen dat ik 1 ervaring eigenlijk wel genoeg vindt. Maar denk mee en ik vraag wat doos kip kost en weet de prijs van groente dus ik geef waar alle vrouwen bij zijn 1000 dls (25 euro) Iedereen blij want ook zij hebben nu op de hele compound een goede kerstmaaltijd met vlees/kip. Voor ons zo normaal maar daar een luxe. 40 mensen met kerst eten lekker het is zo simpel echt ik eet zelf die dag nog liever niets. We kletsen hier en daar nog wat de kinderen tonen vol trots hun uniform, zeker Awa die nu voor t 1^e naar de kleuterschool gaat. Wij voelen ons hier thuis en hebben voor het eerst hier een lange tijd volbracht - mooie plaatjes op hun verzoek geschoten en als t duister wordt verlaten we met een goed gevoel deze familie die we met kerst weer zien.

Ik loop wat achter met mijn verhalen maar we zijn intussen al bij 'onze' school in Berending geweest en hadden vandaag een fantastische dag check uitreiking bij healthcentrum Kubuneh . Lezen jullie zsm. Moet beetje aan mijzelf denken want ben al 2 dagen ziek maar als dingen op t programma staan moet dat doorgaan.

Grtn ook van Fred

rest foto weer in foto album

Microkrediet in de vorm van 12 dozen met kleding

Zaterdag was stranddag maar toch ook bezig voor de stichting, de verkopers op t strand laten we voor ons werken want er is in april een markt waar de stichting staat en wij willen dan graag Gambiaanse dingen verkopen. De een is te duur en de ander snapt waarvoor het is en komt maandag met samples. Afwachten dus. Na strand ook nog even bij Pa de houtsnijder langs. Kletsen er wat gezellig en bestellen 15 KHG beeldjes.

In de avond in Casa Marc met onze gastheer Marc de kerstboom opgezet, waren al totaal in de sfeer en was gezellig! Zie foto.

Zondag naar de 'container 'familie in Brufut. We hadden weer 102 dozen dus we moesten even sorteren - Fred kreeg hulp van Lamin buurjongen en zoon Sheriff. We helpen deze familie al jaren maar nu zijn ze echt afhankelijk van giften. Moeder is gehandicapt , vader is overleden en de oudste zoon ook. Wat de broer (oom) geeft daar moeten ze het mee doen. Als we aankomen is Ousman de dochter naar de markt. Tjee als ze later komt zien we dat een klein meisje een mooie vrouw aan het worden is.

Al een tijdje keken we hoe deze familie te helpen. Idee is in Nederland geboren na veel overwegingen , ze krijgen nu als een soort van microkrediet 12 dozen vol met kleding. In iedere doos 40 a 50 stukken kleding gemixt. Een voetbalshirt is al gauw 100 dls en een jeans idem. Maar we rekenen voor t gemak 25 dls per stuk. Er zijn ook dingen die je niet verkoopt bijv. Als ze 40 dingen verkopen voor een gemiddelde prijs van 25 dls (laag gerekend) dan hebben ze 1000 dls (25 euro) per box. KHG wil graag na dezer partij 8 euro per doos om nieuwe dozen te sturen. Maar dan houden ze nog 17 euro per doos over. 2 dozen is dan een klein maand salaris. 12 dozen is minimaal 200 euro. Dus als ze het goed doen hebben ze met 2 a 3 zendingen per jaar een beter leven. Selfsupporting! Maar we maken ze duidelijk geen 350 dls voor een doos aan ons dan ook geen nieuwe dozen. Geld kunnen ze tzt geven aan Sainey. Geld gestolen, veloren of wat sorry dan ook geen nw dozen..... Ook geven we aan dat ze t geld na verloop van tijd dan op een bankrekening moeten zetten. Als t met deze familie lukt en we krijgen genoeg kleding is het een idee voor de andere families!

We hadden de poort toen we aankwamen al dicht gedaan zodat niemand kan horen van ons plan en er ook geen pottenkijkers zijn. Zelfs Sheriff vraag later wat een doos oplevert. We zeggen het niet en we liegen voor best wil dat de opbrengst / het geld is voor betalen school van Ousman. In Gambia is de vrouw/moeder niet de baas maar de oudste zoon of vader. Haha wij zijn ook niet van gisteren. Uiteraard blijft KHG schoolgeld voor Ousman die erg goed kan leren betalen. Van de week krijgen we de resultaten van haar nieuwe school in Banjul maar ik weet dat het oké is. Overigens Ousman is ook de gehele week van huis want transportfees iedere dag hoe sneu ook is gewoon te veel. Sheriff moet nu zijn moeder helpen en is lui. Moeder zegt nu tegen hem geen hulp(wassen of andere dingen) dan ook geen eten en het werkt.

We geven de kinderen die op de compound zijn nog wat speelgoed, Ousman een dames fiets. Echter ze kan niet fietsen dus krijgt ze les. Lachen natuurlijk. De andere 4 mountainbikes krijgen voor 100 dls een checkup in Brufut. Sheriff brengt ze 1 voor 1. Zouden in de avond klaar zijn. Container zit veel condens in en we besluiten de sleutel aan Lamin te geven. Hij is gebombardeerd tot watchman. Ja soms moet je mensen vertrouwen geven. Na nog t achterlaten van wat zeep en groenten zaad voor de tuin gaan we op pad naar Sukuta.... Dat lezen jullie de volgende keer.

Opa jammer dat je er niet bent zou erg gezellig geweest zijn. Fanny had ook nog wel een weekje gewild maar met kerst te duur.

Willem in senegambia zit nu Dennis uit Den Haag hij heeft ooit t vak van je geleerd zegt hij en heeft nu eigen installatie bedrijf. Klein wereldje

Fanny donderdag gaan we naar Berending en dus ook naar Sulay en stuur je nog even sms naar ons met de naam vd thee.

Netten de oudste jongen en t oudste meisje gaan naar Serrekunda.

De rest bedankt voor de berichten erg leuk en eh hebben jullie kleding over denk aan Gambia.

Ivonne

Meer fotos weer in album

rondje kombo district

16 december 2011- flink rondje district Kombo

Afspraak gemaakt met 1 vd ouders dat de 5 dovenkinderen en Malang Badji om 09.30 uur in Kotu bij het politie kantoor zouden staan. Om de hoek voor ons maar voor hun ver. Wij komen er iets voor 09.30 uur wel 5dolblije doven kinderen met Musa Oudste broer van 1 vd kinderen) die staan te rillen vd kou maar geen Malang brrrrrrrrrrrrrrrr. Vader van Alaghie zou vervoer regelen maar ja dat is dus op zijn Gambiaans gedaan. Oké het is geregeld dat is al heel wat maar ze zijn om 6 uur al gaan lopen 1 uur naar Gunyur en vandaar met gele taxi naar Kotu maw ze hebben 2 a 3 uur staan wachten voor hun in de kou. Als ik dit geweten had we zitten om de hoek. zielig dus even plan veranderen.

Ik bel malang voor taxi die met spoed naar Berending moet om zijn naam genoot malang op te halen. We hebben voor hem een afspraak om zijn ogen te laten testen. Malang is in 2006 geopereerd aan zijn been op kosten vd stichting en kreeg 3 jaar geleden al een bril. Hij moet dus komen en waarom hij niet meegegaan is vanmorgen is een raadsel. Extra kosten maar ja kind kant ook niet helpen.

Neem de kids en Musa die de kinderen begeleide mee naar waar we verblijven. Even bijkomen met ten en een tapalapa (brood) met mayonaise en ei.. Dus ontbijt voor ze en ook dat is niet gewoon.

Na ontbijt gaan wij alvast naar de dovenschool in Serrekunda. De 2 oudste van de 5 dove kinderen Gaan miv 2012 daar naar toe. Ze vinden het nog eng maar eenmaal daar zien ze 500 kinderen die gelijk zijn en ook via gebarentaal contact zoeken. Tjee dan zie je ze communiceren en dan merk je dat verplaatsen naar Brikama destijds een goede keus was. Wat zijn ze goed en het is heerlijk om ze te zien communiceren met elkaar. Kinderen enthousiast en maken direkt vrienden. Musa de broer van Alaghie heeft via zijn jongere dove broertje dus thuis gebarentaal geleerd en is een goede tolk. Hieruit blijkt al een zeer pientere jongen die helaas horen we niet meer naar school gaat door geld gebrek. Horen jullie later meer over. Als we de kids later vragen Brikama of Serrekunda dan is t Serrekunda al betekend dit 4 dagen in de week niet thuis slapen en dat met ene leeftijd van 10 jaar! Helaas moet dat zo want het is op 1,5 uur afstand en dat kan je niet iedere dag op en neer rijden. Doel bereikt want alleen hier komen ze verder en we verlaten met goed gevoel de school.

Malang met Malang (14) ook onder weg dus spreken af in Banjul. 2 uur later als de afspraak die gemaakt is komen we bij de opticien. Malang 's resultaat is nog maar 5% zicht tjeeee..... Bril is aangemeten en met -14 kan hij in t begin naar een zicht van 30% bij veel dragen naar 50 %. Bril is betaald en besteld en over 3 week klaar. Sainey tegen die tijd moet hem maar ophalen. Ook de kinderen met blauwe ogen wilde e opticien testen maar die zien 100%.

Milkshake met de kids bij Shoarmaking en op naar de markt. Veel toubabs (blanken) dus men vraagt tot 5 x de normale prijs nu. We zijn niet gek dus plan wijzigen en gaan 1^e lunchen. Omdat we ook nog iets moeten bespreken bij lamin lodge gaan we daar heen. ½ wegen onze route en voor ons 2 vliegen in 1 klap. De kids zijn even toerist in eigen land en vooral Musa geniet. Lunch van kip en allemaal flesje drinken. Inclusief de apen die wederom een flesje drinken gejat van onze tafel. Mooi om de kinderen te zien genieten van het eten de apen etc, Maar zeker Musa (19 jr) hij zegt' Ivonne heb nog nooit zoiets gegeten en mocht alleen mijn flesje fris op drinken' dan besef je weer hoe goed wij het hebben. Zijn dag maar ook die van ons kon al niet meer stuk.

Na lunch en ook dingen besproken te hebben voor volgende week gaan we naar Brikama markt. Gelijk normale prijzen maar goed ook want t wordt al duister. We kopen voor alle kinderen incl. Musa schoenendie ze kunnen gebruiken voor school. Kleding helaas geen tijd meer voor het is te donker. Maar kids dik tevreden.

Op naar Berending en als we daar komen is t aarde donker , overal vuur en we zetten 1 voor 1 de kids thuis af. Malang als 1^e en moeder bedankt ons hartelijk. Hij had ook namens zijn moeder een briefje gegeven met de vraag van schoolgeld maar ja zijn vader heeft een betaalde baan en dan voelen we ons als stichting niet zo verplicht iets te doen. Er zijn kinderen die harder hulp nodig hebben hoe moeilijk deze beslissing soms ook. Ook wij kunnen de euro maar 1 x uitgeven en kunnen helaas ook niet iedereen helpen. Kletsen wat met de ouders en bij een vuurtje gezellig maar ook warm. En het geeft licht! De ouders worden geïnformeerd over de stand van zaken en ook hoe de dovenschool eruit ziet. Ze staan achter ons en pa Omar zegt jullie geven onze kinderen een kans en die pakken we. Fijn dat vertrouwen.

Verder in het dorp is Iedereen blij ons weer te zien. Ze herkennen de auto en je hoort uit de kleinste hoekjes ivonne ivonne. Tja Fred is gewend dat hij zijn naam niet hoort. We spreken af van de week nog eens langs te komen want uiteraard gaan we nog even naar de school en willen de kids ook bij dag licht zien.

Ik geef Musa aan dat hij een lijstje vd week moet hebben zodat ik weet wat het kost om hem weer naar school te sturen. Wordt wederom vervolgd.

21.30 uur gaan we bij Yasmina ongedoucht een salade eten en kijken terug op een fijne en waardevolle dag.

Morgen stranddag!

meer fotos zie foto album